ZAKOŃCZYŁ SIĘ III LONG STORY SHORT FESTIVAL

Znamy laureatów III Dolnośląskiego Festiwalu Filmów Krótkometrażowych „Long Story Short Film Festival”. Statuetki Salamandry trafiły w tym roku do: Karola Lindholma za fabułę „Ostatni gwizdek”, Katarzyny Warzechy za dokument „We have one heart” oraz Tomasza Duckiego za animację „Plantarium”.

O statuetkę Salamandry walczyło 29 filmów krótkometrażowych, spośród których jury wyłoniło laureatów, a także przyznało wyróżnienia w trzech kategoriach: fabuła, dokument i animacja. Laureaci Nagród Głównych Marszałka Województwa Dolnośląskiego otrzymali statuetki SALAMANDRY, a także nagrody pieniężne w wysokości 5 tysięcy złotych.

W kategorii FABUŁA jury nagrodziło film „Ostatni gwizdek” w reż. Karola Lindholma. 

– Za przypowieść o marnotrawnym ojcu. O kryzysie męskości. O tacierzyństwie. O stawianiu granic. Za oryginalne przedstawienie portretu rodziny, eksplorującego granice ambicji i samostanowienia o swoim losie. Za niebywale spójny i przystępny formalnie obraz, przy jednoczesnej dbałości o uważność spojrzenia – uzasadnia Małgorzata Gorol z jury.

Salamandrę w kategorii DOKUMENT otrzymała Katarzyna Warzecha za film „We have one heart”.

– Za historię, która potrafi wzruszyć niejedno serce. Za animację, która cieszy oko. Za opowieść o wielkiej miłości ustami małego dziecka. – uzasadnia jedna z jurorek Oksana Kozakiewicz.

W kategorii ANIMACJE nagroda główna trafiła do Tomasza Duckiego za film „Plantarium”.

 Za oczarowujące bogactwem kolorów, kształtów, faktur oraz zastosowanego światła, dzieło sztuki. Za pełen piękna, nasycony symboliką obraz, pozwalający na doświadczenie wielopłaszczyznowej interpretacji, dotyczącej natury ludzkiej i egzystencji – uzasadnia Emilia Gumańska z jury.

Jury przyznało też Złote Wyróżnienie dla fabuły „Maria nie żyje” w reż. Martyny Majewskiej.

Za indywidualizm, niezależność artystyczna przejawiający się w poetyckim prowadzeniu bohaterki przez film. Za równowagę między formą a konwencją. Za świadomość artystyczna oraz (bardzo piękną) wyważoną umiejętność wciągnięcia w swój świat widza – uzasadnia Maciej Musiałowski z jury.

Wyróżnione zostały też filmy: „Noamia” (fabuła) w reż. Antonio Galdameza, „Poczekalnia” (dokument) w reż. Aleksandry Folczak, „Insekt” (animacja) w reż. Marcina Podolca oraz „C’est la vie” (animacja) w reż.  Jacka Olejnika, Rafała Sankiewicza, Wojciech Sankiewicza i Bartosza Terlickiego.

Zwycięskie filmy wyłoniło jury w składzie: Emilia Gumańska (Okime Emiko), Małgorzata Gorol, Paweł Kosuń, Oksana Kozakiewicz, Maciej Musiałowski i Jarosław Perduta.

Szklane statuetki Salamandry zostały wykonane, jak w poprzednim roku przez wrocławskie artystki Małgorzatę Tyc-Klekot i Magdalenę Tyc-Witwicką.

Nagrodę Dziennikarzy otrzymał krótkometrażowy film fabularny „Kamień” w reżyserii wrocławianina Bartosza Kozery. Zwycięzcę wyłoniło jury, w skład którego weszli wrocławscy dziennikarze: Paweł Czuma, Michał Derkacz, Jerzy Dudzik, Andrzej Jóźwik, Katarzyna Mikołajewska, Magda Piekarska, Małgorzata Wieliczko i Wanda Ziembicka-Has.

Laureat Nagrody Dziennikarzy otrzymał 1000 zł i grafikę wrocławskiego pisarza, poety i rysownika Filipa Zawady.

Postanowiliśmy wyróżnić nagrodą dziennikarzy film, którego świetnie napisany scenariusz zdołał w cudowny sposób opowiedzieć o prawdach, których jedni nie wahają się naginać w imię wyznawanej wiary, a drudzy jednak nie zapominają, że prawemu człowiekowi nie po drodze z hipokryzją i obłudą. Twórcom filmu udało się zabawnie, acz z odpowiednim wyczuciem i nie urażając nikogo, dowieść, że wiara, która czyni cuda, to coś, co nie może być obiektem żadnego lobbingu, a marketing, który – jak zobaczyliśmy na ekranie, mimo że miewa niesłychaną moc sprawczą – powinien być trzymany jak najdalej od wszelkiej metafizyki. „Kamień z natury nie jest rzymskokatolicki” – mówi jeden z ważnych bohaterów filmu, mając na myśli nieatrakcyjność tego przedmiotu w odniesieniu do boskiego cudu. Trawestując tę „głęboką” myśl, wyrażoną przez filmowego biskupa – podkreślamy, że film pt. „Kamień” w reżyserii Bartosza Kozery to w naszym odczuciu swoisty, przewrotny „ekumeniczny” moralitet, dla którego nie trzeba szukać odpowiedniego miejsca i czasu, bo on po prostu zawsze jest na czasie. Doceniamy naszą nagrodą także doskonałą obsadę aktorską, zdjęcia oraz dźwięk „Kamienia” – bo to jedna z tych polskich produkcji, przy której nie trzeba szczególnie nastawiać uszu lub czytać z ruchu warg aktorów – uzasadnia przedstawicielka jury dziennikarskiego Małgorzata Wieliczko z portalu wroclaw.pl.

W sekcji konkursowej przyznano tez specjalną Nagrodę Prezydenta Wrocławia. Otrzymał ją film „Overtone” w reżyserii Bartka i Piotra Bartos.

Laureaci Nagrody Prezydenta Wrocławia otrzymali nagrodę finansową w wysokości 5 tysięcy złotych i grafikę wrocławskiego rysownika Tomasza Tylkowskiego.

Nagrodę Publiczności wyłonili widzowie na drodze głosowania. Otrzymał ją Bartosz Brzeziński za fabułę „Skowyt”. Laureat wybrany przez publiczność otrzymał nagrodę pieniężną w wysokości 1000 złotych i grafikę wrocławskiego pisarza, poety i rysownika Filipa Zawady.

– Za nami trzecia już edycja Dolnośląskiego Festiwalu Filmów Krótkometrażowych Long Story Short, który tym razem w całości odbył się w kinie. Widzowie mieli okazję spotkać się z twórcami, obejrzeć filmy konkursowe i pokazy specjalne. Kolejny raz nie zawiodła nas wrocławska publiczność. Pełne sale to najlepszy dowód na dobre postrzeganie festiwalu, ale też bardzo duże zainteresowanie krótkim metrażem. A już teraz zaczynamy przygotowania do kolejnej edycji, która odbędzie się w dniach 21-23 kwietnia 2023 roku – mówi Jarosław Perduta – dyrektor Dolnośląskiego Centrum Filmowego i dyrektor festiwalu.

Dolnośląskie Centrum Filmowe, które jest organizatorem Long Story Short Film Festival to Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego. DCF zajmuje się szerokim przekrojem działalności filmowej na terenie Dolnego Śląska: od prowadzenia kin, poprzez współorganizację festiwali, przeglądów i pokazów specjalnych, edukację filmową, po wspieranie produkcji filmowych (poprzez dofinansowania w Dolnośląskim Konkursie Filmowym i działalność Wroclaw Film Commission). Kina należące do DCF to miejsca spotkań filmowych z ambitnym repertuarem stanowiącym szeroki wybór światowego, europejskiego i polskiego kina, oparty głównie na „studyjnych”, „art-house’owych” propozycjach.